Сочинение на белорусском языке про лето
Я памятаю кожнае сваё лета. Мае бацькі кожны год прыдумляюць, куды ж мяне адправіць. Як толькі пачынаюцца школьныя канікулы, становіцца пытанне пра гэта. Тата ўвесь час хоча, каб я ехаў у піянерскі лагер, а мама настойвае на сумесным адпачынку на моры або за мяжой. Куды б я ні пайшоў, сам або са сваімі бацькамі, мне ўсё роўна будзе па душы гэты час года. Цяпло, не трэба апранаць шмат адзення. А яшчэ мне падабаецца, што дні становяцца доўгімі і можна гуляць у двары дапазна. А калі ёсць месяц на небе, то нават ноччу можна трохі пагуляць, калі бацькі недзе непадалёк.
У мінулым годзе мы хадзілі з татам у паход. Там я навучыўся збіраць лясныя ягады і грыбы. Я яшчэ не запомніў усе разнавіднасці грыбоў, але затое цяпер я ведаю, што летам расце вельмі шмат лясных ягад, а вось грыбы больш за ўсё вырастаюць восенню. Мяне тады укусіў клешч, дома мы яго выцягвалі, а мама перажывала, што ён залезе пад скуру, але ўсё абышлося.
Гэтым летам я хачу, каб сонца не так моцна паліла, а то ўжо зусім горача. І яшчэ хачу паехаць на мора, вельмі даўно не быў там. Улетку на моры добра. Калі горача, можна пайсці купацца, а потым грэцца на сонейку. І так круглыя дні. Люблю лета за яго сонца і ўсмешкі.