Водгук на верш Яўгеніі Янішчыц "Ты пакліч мяне. Пазаві..."
(Нужно больше 15 предложений)
Ты пакліч мяне. Пазаві.
Там заблудзімся ў хмельных травах.
Пачынаецца ўсё зь любві,
Нават самая простая ява.
І тады душой не крыві
На дарозе жыцьця шырокай.
Пачынаецца ўсё зь любві —
Першы посьпех і першыя крокі.
Прыручаюцца салаўі,
І зьмяняюцца краявіды
Пачынаецца ўсё зь любві —
Нават ненавісьць і агіда...
Ты пакліч мяне. Пазаві.
Сто дарог за маімі плячыма.
Пачынаецца ўсё зь любві.
А інакш і жыць немагчыма.
Верш Я.Янішчыц вельмі добры і просты. Аўтар пераде у ім сваі пачуцці, свае думкі.
"Пачынаецца ўсё с зюбві,
Нават самая простая ява."
Гаворыць пра тое, што з любві ўсё пачынаецца і ёй ўсё заканчваецца. Без любві не было б нічога. Наша жыццё пачынаецца з любві, нашы дзеянні пабудаваны на любві, з любві пачынаемся мы самі. Усё ў гэтым свеце пабудавана на любві. Аўтар закликае нас любіць не гледзячы ні на што. Заклікае ісці за сваімі каханымі хоць на край свету.:
"Ты пакліч мяне. Пазаві.
Сто дарог за маімі плячыма."
Так сама аўтар гаворыць пра тое, што і агіда пачынаецца ,і здрада, і нянавісць. Калі ты любіш чалавека, але чалавек гэтага не цэніць-зяўляецца агіда, ты пачынаешь ненавідзець гэтага чалавека...
"Пачынаецца ўсё зь любві —
Нават ненавісьць і агіда.."
Верш паказвае нам, што трэбы адносіцца да людзей так, як ты хочаш каб яны адносіліся да цябе.
Мне спадабаўся гэты верш, таму што ён жыццёвы, паказвае тое, што наш мір не цэніць ніякія пачуцці. Аўтар у гэтым вершы хоча каб яго пачулі, хоча зрабіць гэты мір трохі лепей. І я так сама хачу сказаць, што трэба любіць і быць любімым, бо без гэтакга мір страціць сваё жыццё.
Подпишись на наш канал в телеграм. Там мы даём ещё больше полезной информации для школьников!
