Опубликовано 10.06.2017 по предмету Другие предметы от Гость >> <<

Сочинение на татарском языке на тему родная деревня

Ответ оставил Гость

Кеше тормышындагы иң мөһим нәрсәләрдән, минем фикеремчә, туган якны,ата-ананы, балачак хатирәләрен, мәктәп тормышын аерып әйтергә була.Болар турындагы истәлекләр кешенең гомерлек юлдашы була, бу яктыхатирәләрне уйлап, кайчандыр кичергән вакыйгаларга яңадан әйләнепкайтырга мөмкин.
Нинди генә кеше булмасын, аның тормышын туган илсезкүз алдына да китереп булмый торгандыр. Кайда гына тумасын, нинди илдәгенә балачагын үткәрмәсен, барыбер үз Ватанын ул кеше өчен берни дәалыштыра алмый. Башка җиргә чыгып китсәң, сиңа хәтта туган як әрәмәлеге,кайчандыр син яратмаган гап-гади нәрсәләр дә кадерле була башлый.Мондый хисне, минемчә, бөтен кеше дә кичерәдер.
Ләкин туган як дип,кешенең беренче тапкыр аваз салган җирен генә түгел, ә тормышның күпөлешен шунда үткәргән урынны әйтсәң дә була. Мин моны үз язмышыммисалында исбатлый алам. Мин, откуда ты) . Бу – дөньяга аяк баскан шәһәрһәм хәзерге яшәү урыным – твой город. В такой то город күченеп килгәнкөнне мин бик яхшы хәтерлим. Миңа, ул вакытта татарча юньләп сөйләшәбелмәгән нәни кызчыкка, бөтен нәрсә яңа, чит иде. Башта шэхэр (тат. х)күренешенә, анда мине әйләндереп алган кешеләргә күнегү бик авыр булды.Ләкин вакытлар үтү белән, минем өчен бу шэхэрдэн да ямьлерәк җир юк иде.Авыл табигате, аның кешеләре минем күңелемә шулкадәр үтеп керде, минбер дә тартынмый: “Минем туган ягым – город твой”,- дип әйтә алам. Әммахалык: “Җан тартмаса, кан тарта”, - дип дөрес әйтә. Минем беренче туганягыма – родной город- булган хөрмәт һәм мәхәббәт элеккечә үк калды.
мин туган шэхэремнэ берничә генә көнгә аерылсам да, сагыну хисе белән яна башлыйм.
Туганяк турында сүз барганда, һичшиксез, тел турында да онытмаска кирәк.“Иле барның – теле бар” дигән халык мәкале моңа ачык мисал булып тора.Бу мәсьәлә үз туган телләрен онытучылар бигрәк тә күбәйгән вакытта,ягъни хәзерге көндә бик тормышчан. Кайсы гына шәһәргә барып кермә, андатуган телләрендә сөйләшергә оялган, күпчелек халык сөйләшә торган телдәаралашкан кешеләрне бик еш очратырга була. Туган телеңә карата мондыйсалкын караш озак дәвам итсә, минемчә, телнең бөтенләй юкка чыгуы даихтимал.
Кеше тормышында иң ачы кайгыларның берсе – туган ягыңнанаерылу. Мондый язмышны хәтта дошманыңа да теләп булмас иде, шуңа күрә,минем уйлавымча, туган якны хөрмәт итү һәм саклау – һәр кешенең изгебурычы.